domingo, 6 de noviembre de 2016

Ordea o texto

Ordea os fragmentos do texto

Ordea os fragmentos do texto

Matching exercise

Match the items on the right to the items on the left.
—Cámbioche esta moeda de ouro polas tres últimas palabras que acabas de dicir.
O médico dixo que non. As palabras non son miñas, que son de moita outra xente. Mais o ladrón de palabras agardouno no bosque e púxolle na gorxa o coitelo e rouboulle aquelas tres palabras sen perder o sorriso dourado.

Ao día seguinte o ladrón chegou a unha cidade e entrou nun pazo. Nunha man levaba unha bolsa con ouro e noutra, unha bolsa con palabras. Díxolle ao señor mostrándolle o ouro:

—Mércoche todas as palabras que pronunciaches hoxe.

****************
Era un país hai moito tempo no que as palabras eran valiosas como o pan ou a auga, como en todos os países do mundo.

****************
O poeta respondeu:

—As palabras non son miñas, son do meu pobo. Eu nunca as vendería.

Mais o ladrón de palabras foi contra el e arrincoulle as palabras do corazón.
Axiña correu a voz por todo o país de que lles estaban roubando as palabras. E moita xente botou man das armas para defendelas. Cóntase que, de entre toda a xente da vila, os que mellor protexeron as palabras foron os labregos coas gadañas e as fouciñas, e os mariñeiros, cos coitelos e os arpóns. E que as mulleres máis valentes as escondían nas faldriqueiras ou nas camisas de liño.

****************
Un día chegou un estranxeiro e parou a falar cunha muller nun camiño. Aquel home levaba un coitelo ao cinto e un dente de ouro. Estiveron falando e falando e, nun momento dado, o estranxeiro fixo así coa man e rouboulle unha palabra á muller e saltou ao cabalo e marchou a galope.

O ladrón de palabras seguiu galopando até que chegou a unha aldea. Alí entrou nunha pousada e púxose a falar cun médico que viña de curar un enfermo. O ladrón sacou unha moeda de ouro e dixo:

****************
—Non —dixo o nobre—, as palabras non se venden.
Mais o estranxeiro ameazouno co coitelo e rouboullas unha a unha.

Máis adiante, o ladrón de palabras asaltou un home que viaxaba a cabalo. Era un poeta especialista en cancións de amor. O ladrón sacou a daga e díxolle:

—As palabras ou a vida.

****************

No hay comentarios:

Publicar un comentario